Tajna natpisa na steni u Ovčar Banji

Vekovima žuborom će Moravica pevati slavu srpskoga oružja. 1912-1919. Borivoje

To su reči koje se nalaze na visokoj i nepristupačnoj steni u Ovčar Banji koje se najbolje vide sa pruge koja prolazi kroz Ovčar Banju, istom trasom kao i nekadašnji ćira. To je jedna od tajni koja i danas izaziva znatiželju žitelja našeg kraja koji postavljaju pitanje ko je Borivoje?

To nije uspeo da sazna ni čačanski pisac Branko V. Radičević koji je bio najbolji poznavalac našeg kraja, a posebno Ovčar Banje, gde je često boravio.

— Posle Prvog svetskog rata, ugledni gospodin Borivoje došao je u kamenorezačku radnju čuvenog Frančeska Berbelje. Doneo mu je tekst a zatim su došli u Ovčar-banjsku klisuru, pokazao mu je visoku stenu koja se izdiže iznad Morave i pogodio posao. Frančesko Berbelja treba da ukleše ploču koja slavi Moravu, a koja se sjajno vidi sa pruge kuda je prolazio stari ćira, a danas pruga Kraljevo – Požega. Berbelja je podigao skele, uklesao ploču. Međutim, ima tu jedna reč koja određuje Borivoja, a to je Moravica. Moravica teče pored Ivanjice, kad primi Skrapež, kad primi Rzav, ona postaje Morava. Pretpostvlja se da je Borivoje pukovnik koji je živeo u Ivanjici koji je ratovao u Prvom svetskom ratu, koji je podigao taj spomenik i nikad se više nije javio. Ploča stoji i stajaće vekovima, kao što i Morava teče vekovima — govorio je Branko V. Radičević.

Frančesko Berbelja imao je kamenorezačku radnju preko puta bioskopa „Prag“. U Čačak se doselio 1924. godine i u njemu ostao do 1977, više od pola veka. U početku je radio u Grobljanskoj ulici (današnja Ulica Miloša Obilića), a potom sazidao kuću i otvorio radionicu u Ulici cara Lazara, koja je kasnije dobila ime po doktoru Dragiši Mišoviću. Nemoguće je nabrojati sve nadgrobne spomenika koje je Berbelja isklesao u svom radnom veku, a pažnju posetilaca čačanskog groblja još uvek pleni  Spomenik ratnicima četiri vere, podignut 1934. godine, na inicijativu ženske sekcije Udruženja rezervnih oficira i ratnika (FIDAK), svim vojnicima koji su u balkanskim i Prvom svetskom ratu poginuli na području Čačka. U Berbeljinoj radionici nastali su i spomenici nekadašnjem predsedniku čačanske opštine Veselinu Milikiću, mehandžiji Simu Dimitrijeviću, doktoru Dragiši  Mišoviću, a na groblju u Gornjem Milanovcu – armijskom generalu vojske Kraljevine Jugoslavije Božidaru Terziću. Poverenje Berbelji ukazao je i vojvoda Stepa Stepanović kada je pred kraj života rešio da sebi podigne grobnicu.