Sahranjena književnica Milica Mima Dmitrović

Na čačanskom groblju danas je sahranjena književnica Milica Mima Dmitrović, koja je preminula u petak 71. godini posle duge i teške bolesti.

Novinarka Zorica Lešović Stanojević, istakla je da je Dmitrović bila “prva dama čačanskog pesništva”, dodajući da je imala brojne prijatelje na svim kontinentima.

“Mima je volela život i ljude, ali i svi su voleli nju. Sada svoj put nastavlja kao reka o kojoj je najviše pisala”, naglasile je Lešović Stanojević.

Uz brojna priznanja za stvaralaštvo dugo pola veka, prošle godine od Udruženja književnika Srbije dobila je povelju zahvalnosti za zasluge i doprinos kulturi Moravičkog okruga.

U Udruženju književnika Srbije smatraju da je ovo veliki gubitak za porodici, Grad, ali i književnost.

Podsećaju da je bila veliki pesnik i to u mestu iz kog su potekli brojni pesnici.

U traganju za orfejskim samoostvarenjem, brišući granicu između života i literature – postojanja i postanja, Mima Dmitrović, objavile je pesničke zbirke Želja, kiše i klackalice (1968), Na stranputici duše (1981), Mima III (1990), Bih li to snena (1993), Nova ćutanja (1994), Čulo ljubavi (1996), knjigu pripovedaka Amajlija (1997), roman Teo (2000) i putopisnu prozu Mer: impresije sa puta po Egiptu (2003).

Pored Čačka i ostalih varoši u Zapadnom Pomoravlju, zapažena je bila i na pesničkim smotrama u Kosovskoj Mitrovici, Paliću, Nišu, Prizrenu, Podgorici, Mostaru, Nevesenju, Aleksandrovcu, Kruševcu, Trsteniku, Beogradu, Ovčar Banji…

Zastupljena je u antologiji čačanskog pesništva „Čari zavičaja“ i brojnim pesničkim zbornicima.