Istoričarka i članica Predsedništva PRL Milena Repajić: To su ipak ljotićevske pesme

Svečana akademija povodom Dana pobede, kojoj je prisustvovao čitav državni vrh, obeležena je skandaloznim recitovanjem pesama fašističke organizacije “Zbor” Dimitrija Ljotića – “Mrtvi niste”, “Svi za jednoga” i “Mi znamo borbu što nas čeka”, saopštila je Partija radikalne levice.

Nakon saopštenja Partije radikalne levice oglasio se istoričar Dejan Ristić izjavom da stihovi koji su recitovani na svečanoj akademiji nemaju nikakve veze s Dimitrijem Ljotićem. Kako je rekao, to su stihovi Momčila Nastasijevića, jednog od najznačajnijih srpskih pesnika prošlog veka.

Dejan Ristić

– Ti stihovi univerzalno govore o junaštvu srpskih vojnika i nemaju nikakve veze sa Dimitrijem Ljotićem – izjavio je istoričar Ristić.

Nakon ovakve javne tvrdnje Ristića, oglasila se Milena Repajić, istoričarka, članica Predsedništva Partije radikalne levice. U saopštenju ove partije koje je potpšisala Repajić, kaže se: 

Odbrana da su ljotićevske pesme na svečanoj akademiji povodom Dana pobede nad fašizmom “zapravo pesme Momčila Nastasijevića”, osim što je netačno, je smešna zamena teza. Baš za tu prigodu su organizatori našli za shodno da iz Ljotićevih kandži izvlače pesme koje tobože nikakve veze sa njim i njegovim fašistima nemaju, i da baš 9. maja u program ubace pet pesama koje je su koristile srpske SS trupe i koje danas distribuiraju neonacisti. Sa sve umetnutom “Krvavom bajkom” o streljanju kragujevačkih đaka koje su na pogubljenje vodili isti ti Ljotićevci. Pri tome se u čitavom programu jedva pominju partizani koji su u toj antifašističkoj borbi pobedili, na slikama i u govorima su izjednačeni sa četnicima, i ne čujemo ni jednu jedinu partizansku pesmu. Argument “te pesme su starije od Ljotića” neodoljivo podseća na “svastika je stari indijski simbol”, ili “za dom spremni je stari hrvatski pozdrav”, tanke i providne pokušaje rehabilitacije fašizma u procesu kontrarevolucije posle 1990.

Milena Repajić

U Sabranim delima Momčila Nastasijevića nisam uspela da nađem nijednu od pesama recitovanih na akademiji. Ali ih jesam našla na modernim neonacističkim kompilacijama “pobedničkih pesama srpskih dobrovoljaca”, i u časopisu “Srpski dobrovoljac” iz 1943. i 1944. godine. Tu se kao autor pesme “Mrtvi niste” pominje izvesni Dimitrije Dika Narandžić, kaplar-dobrovoljac Trećeg dobrovoljačkog odreda ljotićevskog SDK. Svi ovi fašistički konteksti, kako ratni, tako i savremeni, nekako su promakli organizatorima svečane akademije, koji su umesto očiglednog izbora poput “Po šumama i gorama”, ostarelim partizanima u publici predstavljali ljotićevsku poeziju i četničku ikonografiju. Skoro pa deluje kao da je namerno i u skladu sa tridesetogosišnjim revizionizmom.

______________________________________________________________________________________________