Pogubne posledice

U kojoj meri konzumiranje psihoaktivnih supstanci, bez obzira da li je reč o legalnim, poput duvana i alkohola, ili ilegalnim kao što su narkotici, ima katastrofalne posledice po psihofizičko zdravlje, najbolje ilustruje podatak da u ljudskom organizmu nema tog organa koji ne trpi zbog zloupotreba psihoaktivnih supstanci, pa se tako posledice na organizam mogu se podeliti na: psihijatrijske; neurološke; telesne (koje se tiču drugih tkiva i organa).

– Psihijatrijske posledice variraju u rasponu od kratkotrajnih i lakših do dugotrajnih i težih. Kao najčešće se izdvajaju akutne intoksikacije, apstinencijalni sindrom, delirijum, psihotični poremećaji, sindrom amnezije, «flesh beck» reakcije, demencija, druga trajna kognitivna oštećenja, poremećaji ličnosti i ponašanja. Pod neurološkim posledicama podrazumevaju se neuroterapija (degenerativna oštećenja perifernih nerava), meningitis, encefilitis (zapaljenje mozga), atrofija mozga, različiti neurološki poremećaji i bolesti, dok se telesne manifestuju kroz oštećenje srca, pluća, bubrega, jetre, imunog sistema, genitalno-urinarnog sistema, mišića – navode u Društvu za borbu protiv side Crne Gore-CAZAS, koje je na svom portalu detaljno obradilo temu psihoaktivnih supstanci, njihove štetnosti i posledica.

Istraživanje ličnosti zavisnika od droge ukazuje da se radi o osobama kod kojih je normalan razvoj i sazrevanje ličnosti zaustavljen u ranim fazama zbog djelovanja različitih osujećujućih faktora. Ti faktori najčešće su neadekvatno negovanje zbog nezrelosti, neslaganja ili bolesti roditelja.

– Posljedice ovih ranih trauma onemogućavaju ličnosti da uspostavi harmonične odnose i unutar svoje psihe i na relaciji sa sredinom u kojoj živi. Ova neusklađnost i nezrelost psihičkog aparata veoma rano, već u adolescentnom periodu se manifestuje poremećajima u relaciji unutar porodice, u školi ili u grupi vršnjaka, najčešće kroz otpor prema autoritetima, neuspeh u adekvatnom rešavanju problema, kako po pitanju školskih zadataka tako i po pitanju odnosa u grupi vršnjaka. Porodica je mesto gdje se normalno problemi prvo uočavaju, međutim porodice zavisnika nisu obično u stanju da registruju problem i da ga reše. Škola je sledeća instanca gdje se poremećaj ponašanja adolescenta uočava, a ako i na ovom nivou problem nije moguće rešiti, kao što je to često slučaj kod zavisnika od droge, onda se pomoć mora potražiti u specijalizovanoj zdravstvenoj instituciji – savet je Društva za borbu protiv side Crne Gore-CAZAS.

Kada je reč o lečenju bolesti zavisnosti jednu od najstrarijih ustanova ove namene je svakako Zavod za bolesti zavisnosti u Beogradu koji radi od 1987. god. Prema podacima Zavoda u prvim godinama rada godišnje se javljalo nešto više od 300 pacijenata, da bi taj broj tokom poslednjih godina bio višestruko uvećan. Najveći broj pacijenata njih 80 odsto dolazi na lečenje zavisnosti od heroina ili drugih opijata, poput trodona, opijuma ili čaja od makovih čaura. Manji broj pacijenata javlja se na lečenje zbog ekscesivnog konzumiranja marihuane, a najmanji procenat predstavljaju pacijenati sa psihičkim problemima zbog kojih uzimaju sedative, a na lečenje se javljaju kako prekinuli sa tim.

U susednoj Crnoj Gori se procenjuje da se broja zavisnika od narkotika između  3.000 osoba kako se tvrdi u zvaničnim državnim podacima, i višestruko većeg broja kako to  procenjuju nevladine organizacije.

Tekst realizovan u sklopu projekta „mladi i bolesti zavisnosti“. koji sufinansira Grad Čačak u skladu sa Konkursom za sufinansiranje projekata za ostvarivanje javnog interesa u oblasti javnog informisanja na teritoriji Grada Čačka u 2016. godini. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.     

______________________________________________________