Artemijev pohod sa Jelice

Velikim i već tradicionalnim godišnjim molitvenim crkveno-narodnim saborom u selu Loznica kod Čačka minulog vikenda „Eparhija raško-prizrenska u egzilu“, na čijem je čelu raščinjeni vladika Artemije Radosavljević, obeležila je šest godina od njegovog svrgavanja sa episkopskog trona u Prizrenu i progona sa Kosova i Metohije.

U manastiru Svetog Nikole, na nekadašnjem posedu Grešnog Miloja, na planini Jelici, okupili se artemijevci, njih oko 1.700 vernika i 130 monaških i mirskih sveštenoslužitelja koji su pošli za svojim vladikom iz južne srpske pokrajine. I niko od njih ne mari što je Artemije ražalovan i izopšten iz SPC.

Liturgiju je predvodio Artemije sa svojim horepiskopima Nikolajem i Maksimom. Sabranje je bilo posvećeno svetima, Savi, Nikolaju i Justinu, uz poruku da Artemijevi sledbenici neće odstupiti od njihovog predanja, duhovnosti i revnosti za veru.

Ni sektaši, ni jeretici

– Vladika Artemije čuva pravoslavlje i istinsku veru, a SPC i patrijarh Irinej to ne rade. Iako je moja supruga Dragana patrijarhova sestričina, mi ne krijemo da smo ktitori Artemijevih katakombi. Nismo buntovnici, sektaši, jeretici, a ni nepismeni. Fakultetski smo obrazovani i verujući ljudi. Idemo za Gospodom Isusom Hristom, kad je na tom putu vladika Artemije. Vreme će pokazati ko je pravoslavac i svetosavac, ko je SPC, a ko nije – rekao je svojevremeno za „Vesti“ Miloš Stefanović.

– U sve dane našeg života, a posebno danas, kada je pravoslavna vera na udaru ekumenista i ekumenističke jeresi, kao naš glavni cilj vidimo očuvanje zaloga vere, predanog nam od ovih svetila SPC. Višedecenijski nasrtaj ekumenističke jeresi, koja se preko svojih nosilaca – pojedinih crkvenih velikodostojnika, širi poput opasne duhovne zaraze i bliži se svom vrhuncu – istaknuto je na saboru.

Donacije i od patrijarhove porodice

Da je unutar SPC, osim postojećeg poluvekovnog makedonskog raskola i još potpuno neprevaziđenog u Severnoj Americi i Australiji, nastao razdor i u samoj Srbiji, čak i u pojedinim uglednim porodicama, svedoči činjenica da je na Artemijevoj strani porodica sestričine patrijarha Irineja – Dragane Stefanović. Ona i njen muž Miloš su veliki donatori „Eparhije raško-prizrenske u egzilu“, a za Artemijevo monaštvo izgradili su i katakombni manastir blizu Arilja.

Takozvana ekumenistička jeres i optužbe da je SPC na čelu sa patrijarhom Irinejem upala u tu zamku, glavni su moto i kod zilota iz „Srpske istinski pravoslavne crkve“.

Tako da se danas, osim u SPC, pravoslavac Bogu može moliti i u nekoj od tridesetak bogomolja „Eparhije raško-prizrenske u egzilu“, ali i u crkvama i manastirima zilotske SIPC, čiji je predvodnik arhiepiskop Akakije Stanković, inače bivši monah SPC.

Svakim danom sve brojniji

Uprava „Eparhije raško-prizrenske u egzilu“ saopštila je na saboru da trenutno ima 130 monaha, monahinja i sveštenika, u 29 manastira, parohijskih crkava, skitova i katakombi, kako u Srbiji i Republici Srpskoj, tako i u Evropi, Americi, Kanadi i Južnoafričkoj Republici. Bogomolje se nalaze u Beču, Detroitu, Torontu, Banjaluci, Barajevu kod Beograda, Kragujevcu, Nišu, Čačku, Gornjem Milanovcu, Zlatiboru, Ljigu, Kuli, Zvečan – Kosovska Mitrovica, Brezovica – Štrpce, Ravna Gora, Čajetina, Ovčar Banja, Pirot, Kuršumlija, Bela Palanka, Bogatić – Šabac, Novi Pazar – Ras, Arilje, Vrnjačka Banja, Lazarevac, Bor, Bačka Topola i Valjevo, a u izgradnji su manastiri u selu Lelić kod Valjeva i Svetog Proroka Ilije u Samokovu kod Kuršumlije.

Rečju, Srpska crkva je stekla konkurenciju bez obzira na to što patrijarh poručuje da su Radosavljević i Stanković „predvodnici sekti“, dok mu oni, svaki pojedinačno, odgovaraju da je SPC „otpala od iskonskog pravoslavlja i zaglibila u jeres ekumenizma“.

– Pravoslavni Srbi suočeni su danas sa dvojakim iskušenjem koje su im pripremili iskonski neprijatelji. Jedno je zapadna pseudoimperija u oličenju američkog globalizma i drugo u vidu pseudoreligije tog globalizma kroz ekumenizam. Namera je da nestane suština i zamuti se istina iskonskog pravoslavnog hrišćanstva, da se narod svim sredstvima privoli na klanjanje nekom novom zlatnom teletu. Međutim, ima ljudi koji su svesni da se time već uveliko radi na narušavanju verskih dogmata i iskonskog predanja s ciljem da se, po pitanju vere, stvori nepremostiv jaz između današnjeg Srbina i njegovog pretka iz doba Svetog Save. I zato dolazimo u apsurdnu situaciju da se iskonska vera čuva i brani iz raskola, umesto da se borba za veru odvija unutar Crkve – objašnjava dr Zoran Čvorović, istoričar crkvenog prava.

Vesti