Duborezi episkopa iz Čačka
Episkop Justin (Stefanović) nalazi se na čelu Žičke eparhije od 2014. godine i još je jedan duhovnik koji je potekao iz Čačka. U saradnji na Narodnim muzejom iz Kraljeva, episkop Justin je nedavno otvorio izložbu gde je izložio svoje radove u drvorezu, pa je javnost imala priliku da se upozna sa još jednom duhovnom i umetničkom stranom našeg episkopa.
Episkop žički Justin (Stefаnović) zаpočeo je svoj umetnički rаd još u njegovom rodnom Čačku, pre odlaska 1979. godine u manastir Crna Reka. Period svog boslovskog usavršavanja na poslediplomskim studijama u Grčkoj od 1987. do 1990. godine iskoristio je i za izučavaje dela velikih grčkih majstora duboreza pa se može reći da od njegovog povratka iz Grčke otpočinje i novo poglavlje njegovog umetničkog rada.
– Duborezom se bavim od 1979. godine kada sam uradio svoj prvi duborezni krst i poneo ga u manastir Crna Reka. Tamo sam nastavio da radim. Moji prvi radovi su bili radovi u duborezu ali krstova. Radio sam samo krstove. To je trajalo sve do devedesetih godina kada mi je vladika Artemije, tadašnji izabrani episkop, tražio da mu radim jednu panagiju koja se nosi oko vrata. Tada sam prvi put izašao iz okvira krsta. Naravno krst je moja najveća ljubav, ne samo kao umetnost već kao temelj mog monaškog i episkopskog života. Tada sam prvi put uradio panagiju, i video da umetnost sadrži mnogo širi pojam. Sada radim i slike, radim razne predstave, kombinovanu tehniku, a u poslednje vreme sam počeo da radim na fosilnom drvetu koje je izvađeno iz reke. Takvo drvo ima neku posebnu teksturu, prikazuje jedno duhovno stanje i drveta i uopšte. U tom drvetu mogu da se izrazim najlakše i najbolje, priča Justin.
Arhimandrit Tihon, iguman manastira Studenica, inače još jedan Čačanin, kaže da se u radovima episkopa Justina oseća da je vadika Justin povučen i jednostavan monah, trudoljubiv u samostalnom radu. Sa druge strane, kaže Tihon, oseća se da je raskrio riznice svoje duše i osmelio se da ih pokaže pred mnogima.
Episkop Justin je, do sada,izlagao na nekoliko grupnih i tri samostalne izložbe. Jedna od tih samostalnih izložbi organizovana je prošle godine u Etnografskom muzeju u Beogradu pod nazivom „Drvo života“ a predhodne dve upriličene su 2012. godine u Zaječaru i 2013. u Negotinu, obe pod nazivom „Sila časnog krsta“. Kako to obično i biva, u rodnom Čačku, još uvek nije imao priliku da izloži svoje radove.
Justin
Na tron eparhije Žičke gospodin Justin Stefanović izabran je odlukom Svetog Arhijerejskog Sabora SPC maja 2014 godine a predhodno je ,od 1992.godine ,bio episkop Timočki. Rođen je 26. maja 1955. godine u Čačku od oca Stanislava i majke Danice.
Svoj monaški život započinje 1980. godine u manastiru Crna Reka, gde prima monaški postrig 1983. godine od Episkopa raško-prizrenskog Pavla.
Uporedo sa manastirskim poslušanjima upisuje Bogoslovski fakultet u Beogradu i diplomira na njemu 1987. godine. U Atini završava postdiplomske studije na Bogoslovskom fakultetu Atinskog Univerziteta.Godine 1991. postao je iguman manastira Crna Reka.
27. maja 1992. godine na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora SPC izabran je za vikarnog Episkopa hvostanskog i postavljen za zamenika obolelom Episkopu timočkom Milutinu (Stojadinoviću), sa svim pravima i dužnostima eparhijskog arhijereja. Za episkopa timočkog izabran je 1993. godine.
Dva puta je biran za člana Svetog Arhijerejskog Sinoda SPC. Učesnik je mnogih domaćih i međunarodnih bogoslovskih i naučnih skupova, kongresa i simposiona. Prevodi i objavljuje sa grčkog jezika bogoslovske tekstove i naučne radove.
Episkop Justin je dobitnik nagrade Kapetan Miša Anastasijević za 2005. godinu. Takođe je i nosilac Zlatnog krsta Apostola Pavla 1. reda koji mu je dodeljen od strane Grčke pravoslavne crkve.
Za svoj dugogodišnji rad kao eparhijskog arhijereja dobio je mnoga crkvena i društvena priznanja među kojima i zvanje počasnog građanina grada Zaječara, dodeljeno 2006. godine.
24. maj 2014. godine na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora SPC izabran je za Episkopa žičkog. Ustoličen je 3. avgusta 2014. godine.