Još jedna knjiga o našoj prošlosti
U galeriji Narodnog muzeja u Čačku održana je promocija knjige dr Miloša Timotijevića „Zvonko Vučković: ratna biografija (1941-1944): rasprava o problemima prošlosti i sadašnjosti“. Na promociji su pored autora, govorili i Delfina Rajić, direktorka Muzeja, Borislav Čeliković, urednik izdanja, kao i dr Kosta Nikolić recezent knjige.
Prisutne je najpre pozdravila direktorka Rajić, koja je istakla da ova monografija nije samo ratna monografija Zvonka Vučkovića, već i objašnjenje vojnopolitičke pozadine svih najznačajnijih događaja u samom središtu organizacije Jugoslovenske vojske u otadžbini, a posebno građanski rat protiv Ljotićevaca i Komunista.
-Istovremeno to je rasprava o najznačajnijim pitanjima i optužbama protiv Ravnogorskog pokreta koji se tiču njegovog antifašističkog karaktera, odnosno problema pasivnosti u borbi protiv okupatora, kolaboracije zločina i uskog nacionalističkog političkog programa, navela je Delfina Rajić.
Potom se obratio dr Nikolić, koji je istakao važnost razmatranja problema prošlosti i sadašnjosti, kao i činjenicu da se može i van Beograda ozbiljno i temeljno baviti istorijom. Urednik izdanja Borislav Čeliković, pohvalio je saradnju izdavačke kuće Službeni glasnik sa dr Timotijevićem i najavio promociju njegove najnovije knjige, o Dragiši Vasiću, za utorak u Beogradu.
Na samom kraju obratio se i sam autor, ispričavši ukratko priču o razlozima zbog kojih je odlučio da se posveti pisanju monografije o Zvonku Vučkoviću. On je napomenuo da je nakon objavljivanja knjige, ista dospela u ruke i udovice Zvonka Vučkovića, Anke Vučković, koja živi u Americi. Gospođa Vučković je poslala Muzeju u Čačku nekoliko autentičnih dokumenata kao i predmeta koji su pripadali njenom suprugu Zvonku Vučkoviću.
–Može se slobodno reći da savremeno srpsko društvo izbegava učenje na sopstvenom istorijskom iskustvu, i da je davno upućeni poziv Zvonka Vučkovića za dijalog, toleranciju i prevazilaženje sukoba ostao nedosegnuti ideal. Kao i pre sedam decenija, budućnost je neizvesna, a mogućnost da se „ ponovi “ istorija velika. Kao i u mnogim drugim slučajevima, ne samo u Srbiji, ljudi naprosto ne propuštaju priliku da ponove iste greške kao i generacije pre njih. Ostaje da se nadamo da će buduća pokolenja imati više znanja, strpljenja i mudrosti da izbegnu zamke prošlosti, bolje razumeju stvarnost u kojoj žive, s nadom da će imati i dovoljno povoljnih okolnosti, pre svega spoljašnjih, za stvaranje odgovornih pretpostavki za budućnost. U tom procesu kao prepreka stajaće monolitne ideološko-političke ocene vezane za pokret generala Mihailovića. Prevazilaženje „ izdajničko – zločinačke “ ili „ mučeničko – svetiteljske “ vizije učesnika oslobodilačkog i građanskog rata 1941–1945. još uvek je neispunjen zadatak. Ostaje nam da se nadamo kako se na tom putu neće isprečiti i zakonske odredbe, koje se uvek uvode zbog navodno nedopustive revizije prošlosti, a zapravo redovno služe zadržavanju starih ili uspostavljanju novih političkih ograničenja, naveo je autor dr Timotijević.
Zvonimir-Zvonko Vučković (Bijeljina, 6. jul 1916 — Kalifornija, 21. decembar 2004) je bio poručnik u Kraljevoj gardi vojske Kraljevine Jugoslavije i komandant 1. ravnogorskog korpusa Jugoslovenske kraljevske vojske u Otadžbini za vreme Drugog svetskog rata. Godine 1942. proglašen je za vojvodu takovskog. Bio je jedan od vodećih ličnosti četničkog pokreta Draže Mihailovića. Posle rata važio je za istaknutog političkog emigranta. Posle rata, Vučković se prebacio u Francusku i potom u Sjedinjene Države Amerike, gde radio inženjerske poslove u izvesnim metalnim industrijama. Između 1952. i 1956. bio je član uređivačkog odbora „Demokratske misli“, na čijem je čelu bio Adam Pribićević (1880 — 1957). Sarađivao je i u „Glasu kanadsih Srba“ i u „Našoj reči“ Desimira Tošića. Od godine 1966. Vučković je biran za člana Glavnog odbora saveza Oslobođenje. Vučkovićeva prva knjiga „Sećanja iz rata“ dobila je, od strane Udruženja srpskih pisaca i umetnika u Londonu, nagradu Slobodan Jovanović kao najbolja knjiga objavljena u 1977. godini. Vučković je 1980. godine objavio drugu knjigu „Od otpora do građanskog rata“. Preminuo je na dan kada je Skupština Srbije usvojila zakon o izjednačavanju prava partizana i ravnogorskog pokreta 21. decembra 2004.
Istoričar Miloš Timotijević, radeći vredno, stavlja Čačak na mapu retkih gradova gde je inteltualna inicijativa na visokom nivou.
Ovakva izdanja ne mogu umanjiti značaj partizanske borbe za slobodu, već osvetljavaju trud onih koji to nisu, a hrabro su se suprostavljali okupatoru.
Dobro bi bilo da se u ovakve pokušaje uključi što više stručnjaka, kako bi činjenice izašle na videlo, dok još ima sećanja, svedoka…