Zvuči neverovatno: U Čačku igrali prvi i treći na svetu

Samo jednom u istoriji našeg grada desilo se da u njemu snage odmeravaju aktuelni svetski prvak i trećeplasirani na poslednjem prvenstvu sveta. Bilo je to pre nešto više od pola veka, tačnije 30. oktobra 1971. godine.

Tada je reprezentacija Jugoslavije u Hali kraj Morave ugostila najbolju selekciju Kine, zvanične prvake sveta. Nadmetale su se muške i ženske reprezentacije. Na Svetskom prvenstvu održanom u martu i aprilu te godine u Nagoji (Japan) Kinezi su bili prvi u muškoj konkurenciji, a Jugosloveni treći (drugi je bio Japan), dok su Kineskinje bile druge iza Japanki.

Iako reprezentacije nisu nastupile u najjačim sastavima, bio je to do tada, a i do danas, neviđeni stonoteniski spektakl, kome je prisustvovalo oko hiljdu i po gledalaca. U obe konkurencije pobedili su Kinezi. Kod muškaraca rezultat je bio 3:5, a sve tri pobede za našu reprezentaciju izvojevao je nedavno preminuli Milivoj Karakašević. Pored njega za „plave“ su igrali Ištvan Korpa i Ivan Stipančić, dok su Dragutin Šurbek i Anton Stipančić izostali. Kod žena poraz je bio znatno ubedljiviji – 1:5, a za našu reprezentaciju nastupale su Korpa, Štrbec i Resler (jedina koja je ostvarila pobedu). Meč su sudili stari čačanski stonoteniseri advokat Ljubomir Beko Mihailović i lekar Zoran Stanković.

Reprezentativci slušaju intoniranje himni pre početka susreta

Pre dve i po decenije je, zahvaljujući radu i uspesima čačanskih stonotenisera i ljudi koji brinu o stonom tenisu u gradu na Moravi, Čačak po prvi put u istoriji bio domaćin jednog takmičarskog međudržavnog susreta. Pred tri stotine gledalaca 18. decembra 1997. godine u Hali kraj Morave sastale su se seniorske reprezentacije Jugoslavije i Češke u polufinalnom meču stonoteniske lige Evrope – prve divizije, koji je odlučivao o plasmanu u Super ligu. Nažalost, naši reprezentativci nisu uspeli, izgubili su rezultatom 3:4.
Kada je u pitanju drugi susret opravdanje za odigravanje u Čačku se može naći u činjenicama da je „Borac“ u to vreme bio u samom vrhu našeg stonog tenisa i redovni učesnik evropskog Kupa „Nensi Evans“ i da je predsednik Stonoteniskog saveza Jugoslavije bio predsednik „Borca“ Bratislav Anđelić.

Međutim, za dobijanje domaćinstva za meč između Jugoslavije i Kine teško je naći pravi argument. Možda razlog leži u tome što je Čačak dve godine ranije (na Bogojavljenje 1969) dobio sportsku halu, a da je u to vreme samo nekoliko gradova u Srbiji imalo namenski građene sportske dvorane.

Drugi razlog može biti težnja odgovornih u Stonoteniskom savezu Jugoslavije da se ovaj sport „probije“ južno od Save i Dunava, jer su u to vreme apsolutnu primat imali stonoteniseri iz Hrvatske, Slovenije i Vojvodine. Bilo kako bilo, Čačak je ugostio zlatne i bronzane reprezentacije sa poslednjeg Svetskog prvenstva u vreme kada u našem gradu nije postojao nijedan stonoteniski klub.

Svetislav Lj. Marković

________________________________________________